header-image

Het onderwijs is dood


Via de blogpost het onderwijs is dood schrijft een anonieme ‘leerling’ (als het een leerling is) zijn (of haar) frustraties van het VWO van zich af. Zoals een jongere kan reageren is dit vaak dwars, maar wellicht wel met een kern van waarheid. Zeker als je kijkt naar de reacties op zijn blogpost. Hieronder mijn reactie:

Ik vind het erg interessant om de reacties op het bericht van deze jongere te lezen die door volwassenen worden geplaatst. De jongeren die schreeuwen en schoppen en de volwassenen die hier belerend op reageren. Een klassieker! Maar goed, het filmpje laat deze frustratie ook zien.

De reactie van de school vind je deze link, hun houding is: “Hij had zijn punt ‘netter’ moeten formuleren.” Weer wordt er hier gekeken naar de vorm en niet naar de inhoud net als de reacties hier.

Als voormalig teamleider in het MBO onderwijs vond ik het geweldig als studenten of ouders zich kwaad maakten over de kwaliteit van het onderwijs. Dit getuigt namelijk van betrokkenheid. Het dwong ons om anders naar het onderwijs te gaan kijken. Ook ik heb als student op het HBO bij een docent de overheadsheets van zijn projector gegraaid met de opmerking: “Als je deze sheets hier letterlijk gaat voorlezen dan kopieer ik ze wel, u heeft hier geen toegevoegde waarde.” Typisch ook dat er altijd weinig studenten waren bij deze “hoor”college’s. Tegelijkertijd waren er ook docenten die (op vrijdagochtend 08.30 uur!!!) volle zalen trokken. Waarom? Pure inspiratie en betrokkenheid. Studenten hingen aan hun lippen en er was interactie. Tegelijkertijd werden er ook onderwerpen behandeld die nergens anders te vinden waren (literatuur), maat wel terug kwamen in de 10 tentamenvragen! Als ik op reünies vraag wie ons het meest inspireerde, dan worden deze docenten altijd genoemd. O en dat waren zeker niet de jolige en amicale docenten. In tegenstelling ze waren juist strikt en in zekere mate dominant!

Is dit alles een verwijt? Nee, absoluut niet, maar wel een constatering die het overdenken waard is. “Niet het onderwijs vraagt al jaren om meer inspiratie, maar de studenten.” aldus Socrates rond 450 na Chr. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat wanneer je studenten weet te inspireren (op hun eigen niveau) zij harder ‘werken’ en dat je als docent er dan alleen nog maar bij hoeft te staan (en te genieten).

DELEN VIA: